Het unieke uitzicht op het oude postgebouw, het groene stadspark en de vele aangemeerde boten langs de
kade van de Durme zetten de opdrachtgevers aan om een moedige stap te nemen en hun grote villa in de
groene rand in te ruilen voor een nieuwe thuis in het hart van de bruisende stad.
Een reeks blind aaneengeschakelde kamers vormden het grondplan van het bestaande appartement.
Een veel te grote inkomhal verspilde kostbare ruimte van het achtentachtig vierkante meter grote appartement
en de afgesloten keuken splitste het mooie uitzicht in twee. De ontdekking van een verborgen betonskelet
zorgde voor een eindeloze hoeveelheid ontwerpopties die het mogelijk maakten een nieuw hedendaags en functioneel
grondplan te projecteren over de bestaande balken en kolommen-structuur. De afwezigheid van structurele wanden
zorgde ervoor dat we zuurstof en licht konden toevoegen aan het tot nu toe aanwezige verstikkende plan.
Het nieuwe grondplan introduceert drie nieuwe volumes die binnen het orthogonale stelsel van balken en kolommen geplaatst worden.
De volumes hebben niet de ambitie om de structuur te maskeren maar versterken door de subtiele afstand waarop ze tot
de structuur zijn ingepland, de expressieve kracht van de structurele elementen.
Tussen de volumes ontstaat één doorwaadbare ruimte die de voorgevel met de achtergevel verbindt en ervoor zorgt dat het
appartement gevuld wordt met licht. De toepassing van natuurlijke materialen zorgt voor een levend interieur.
De massieve sparrenhouten plankenvloer vertaalt met zijn kamerlange planken het aanwezige orthogonale structurele grid in de vloerbedekking.
De gekozen marmergranulaten in de terazzo elementen verklappen het toegepaste kleurenpallet.
Naast de kleuren van de vloer en wanden zijn ook de kleuren van de toegepaste stalen ramen,
meubelstukken in massieve notelaar en bronzen deurbeslag terug te vinden in de terazzo.
Het natuurgebied “Fondatie van Boudelo’ is één van de laatste vlaamse stiltegebieden. De landschappen in dit waardevol gebied zijn de thuis voor een grote verscheidenheid aan planten en dieren. Rond de vijvers zijn verschillende vogelsoorten, libellen en reeën waar te nemen . Tot nu toe bleef deze prachtige plek onontdekt. Daarom schreven VZW Durme en de stad Sint-Niklaas de opdracht uit voor de bouw van een kleinschalige kijktoren die de bezoeker het natuurgebied helpt ontdekken. De toren torent uit boven de wilgenstruiken die de Liniedreef en het natuurdomein scheiden. De kijktoren fungeert als een kleine landmark in de omgeving en wakkert de nieuwsgierigheid van de voorbijganger aan. Een smal pad en een grote wenteltrap leiden de bezoeker tot het kijkplatform dat zich op 5m hoogte bevindt. Langsheen de trap zijn verschillende gevelopeningen gelaten die voor lichttoetreding zorgen en de bezoeker af en toe een blik laat werpen op de omgeving.
De donkergroene houten toren gaat een dialoog aan met de omgeving zonder zichzelf weg te cijferen. Het beperkte bouwbudget elimineerde elke mogelijkheid tot het toepassen van overbodigheden of spectaculaire opsmuk. De architecturaliteit vloeit voort uit de toren zijn uitgepuurde structuur en constructieve eenvoud. Elk onderdeel van de constructie is noodzakelijk om de stabiliteit van het geheel te garanderen. De gevelbeplanking ,die zo vaak louter estetisch toegepast wordt, is in dit geval een essentieel onderdeel van de structuur. Ook de trap zorgt voor stabiliteit en is zo economisch mogelijk opgebouwd. De esthetische kwaliteit van de toren ontstaat door het binnenstebuiten keren van zijn huid waardoor er vier unieke gevels ontstaan. De omgekeerde huid vertaald de toegepaste structuur op een eerlijke manier. De gelaagde gevels bestaan uit vierkante kolommen waartussen windverbanden gespannen zijn die allen met traditionele houten pen-gat verbindingen verbonden zijn.